పదిహేను ఆగిపో, పదిహేడు సాగిపో

వచ్చీ రాని మీసం, పదహారు ప్రాయం
ఆమెతో తొలి పరిచయం, తెలియదు చేసే విధానం
అమ్మని అడగాలేక, నాన్నకి భయపడ్డాక
నాకేమో చేతకాదు, నేర్పించే వాడులేడు.

ఎదురుగ నిలిచిన తనకి, నాతో కబురాడాలని
నోటి దాక వచ్చిన మాట బయట పెట్టాలని
అమ్మని అడగాలేక, నాన్నకి భయపడ్డాక
తన వల్ల వీలుకాదు; ఇదొక అంతః కలతల హోరు.

మాకీ వయసొద్దు; ఏదో తెలియని హద్దు
ఆశా నిరాశలతో సతమతమయ్యే ముద్దు
పిన్నల పెద్దలకి లేని ఝంఝ్యాటం మాకెందుకు?
సాహసించి సాగేస్తాం పదిహేడున మేముందుకు.