పెద్దలిచ్చిన ఆస్తి

వద్దన్నా పెరిగే వయసు
రాలుతున్న జుట్టని తెలుసు
ఒకప్పుడు నువ్వూ పదహారు
అది వత్తులువత్తులుగా జారు
ఆ చిక్కు ముడి విప్పే రోజులేమయినాయి
చిక్కే అందని వెంట్రుకలు కరువయినాయి

పోనీ నూనె రాయడం మరిచావా?
లేక ఎండన బాగా నడిచావా?
దువ్వెనలతిగా వాడావా?
బదులుగ దిగుళ్ళు చెందావా?

కాదు...
మీ తాతకు జుట్టే లేదు
మీ వాళ్ళది గుండుల గూడు
ఇంకా తెలియక పోతే
ఓ సారి పాత ఫొటోలు చూడు

ఊరెళ్తే ఎలా?

అతడు ఊరెళ్ళాడని కోపమా
వంటరిగా ఉన్నావని తాపమా

నిదరే కుదరదని కోపమా
ఈ నిద్దట్లో తాకడని తాపమా

పొద్దున కాఫీ రాదని కోపమా
ఇక పొద్దు ఎరుగుదువని తాపమా

సంగతేంటో తెలియక కోపమా
సందిట్లో లేడేనని తాపమా

ప్రశ్నకు బదులేదని కోపమా
బదులుకి అసలేదని తాపమా

ఊరందరికీ పండగని కోపమా
నీ పండక్కి పండేదని తాపమా

వీణెవరు మీటుతారని కోపమా
మీటే వీణ లేదని తాపమా

అందాలు చూసేదెవరని కోపమా
దోచే చూపులేవని తాపమా

ఇంకా రేపు రాలేదని కోపమా
ఈ రోజు గడిచేదెలానని తాపమా

ఇంక చదవనా?...

చదువుకి తప్పక తెలుసు తనలోని అర్ధం
చదువుకున్న వారు కలిగించు జ్ఞానోదయం

చదివించలేని వాడకి తెలుసు చదువుల తాపత్రయం
చదువులేని వాడు పడుతున్న సంచలనం

చదివీ చదవని వాడిది సంకోచం
చదివితె ఏమోస్తుందన్నవాడిది సందేహం

అతిగా చదివినవాడిది ఆవేశం
అసలే చదవని నాకు ఇదే బహుమానం!

కా-దళ్ ("క" ప్రేమ)

వంపులు తిరిగిన సొంపులు, తలకట్టుతో నీ రాక
అందరి కన్న ముదలు; నీ అందం చూశాక

అడుగేసి దిగుతుంటే గుడి మెట్లు కిందికి
ఆర్పని కన్నుల చూపులు; ఆపలేను నీ పైకి

ఎదురొస్తే కోపమా; వాడి కొమ్ముల చూపుల శాపమా
అయినా నీ నడకల కులుకు, నా నుండి దాచకు

నీ బెట్టు నిమిషం వరకే, బహుకరించే కెంపుల కురకే
మూతుల ముడుపులాడకె, ముద్దుల సమయానికే

సుందరి ఇటు వచ్చిపో, ఈ మత్తుని కరిగించుకో
నీవు దూరంగా నిలిచివుంటే, "ఖ" చిత్తంగా దరి చేరుకో

వంపులు తిరిగిన సొంపులు, రాస్తున్నాను నీకు లేఖ...

ప్రేరణ

తుమ్మెదకు పూల పరిమళం, అతనికి ఆమె పరిచయం
పడవకు గాలి సంతకం, ప్రేమకు పెళ్లి పుస్తకం

చేతికి గాజుల హరివిల్లు, ముద్దుకి పాపల చెక్కిళ్ళు
గంటకు పూజల సమయాలు, పాటకు కలిసిన హృదయాలు

ఆకలికి విస్తరాకులు, రాకలకి గంధపు జళ్ళు
పడకకి పట్టు పరుపులు, దుడుకుకి పిల్ల వయసులు

కడలికి అలల నటనలు, కళలకి అందరి దీవెనలు
మనసుకి శాంతి నిలయము, మగువకి అతడి అభయము

చీర (పాడిన పాట...)

నడుమును చుట్టుకోనా, మనసుని హత్తుకోనా
ఆల్లరి మానుకోనా, పిన్నులు గుచ్చుకోనా
గంజిని పుచ్చుకోనా, వానకి గొడుగు కానా
ఎండకు నీడనీనా, రాతిరి విడిచిపోనా

గిన్నెలు వేడి కాన, వాటిని దించి పోనా
కన్నీళ్లు కారుతున్న, వెంటనె తుడవ లేనా
వానలు వరదలైన, పైపైకి కదలలేనా
కూరల సంచి లేన, ముడేస్తే మూటకానా

అందాలు చూపలేనా, బంధాలు కలపలేనా
పంఖాలు లేకపోయిన, బదులుగ గాలినీనా
పిల్లలు భోంచేస్తే, మూతులు తుడిచి పోనా
కాలికి దెబ్బలైన, కట్లన్నీ కట్టిపోనా
అలిగితే భార్యకైన, కంచిపట్టు చీర కానా?

నవ వధువు (కవిత)

వంకర తిరిగిన ముంగురులు
తన మోమున తకిట
సిగ్గుతో సోపిన చూపులు
నటనమాడె యెదుట

తలుపుల సవ్వడి వినగా
ఆమెనేమో వాకిట
ఆగక చిందిన నవ్వులు
పరుగులేసె ముందట

రమ్మని అడగగ తనని
రానని తల వూపెనట
జారిన పోగులు చెవిన
గలగలమని నవ్వెనట

చెయ్యి పట్టి అడుగేస్తే
గజ్జలు ఘల్లనె మొదట
నట్టింటికి నడిపిస్తే
ఆమెకు అర్ధం తెలుసట!

జోళ్ళు

వళ్ళంతా నలుపుతారు
లోకం, సంఘం, మీరు
మా వాళ్ళంతా నలుపు తారు
ఎక్కి తోక్కిసల తీరు

జంట కవుల జాతర
రోడ్డంతా మాది రా
గుచ్చుకున్న ముళ్ళన్నీ
మీరెరుగని బాధ రా

సోయగమున్నంత సేపు
చూపులన్నీ మా వైపు
చివరికి చిరిగిన బతుకే
మీరంతా అదో టైపు!

ఏకాంతం (ప్రేమ కవిత)

నా ముందు కురిసిన తన సిగ్గు నాకు తెలిపే
దించిన చూపులు ఆమె నోట మాట పలికే
బుగ్గన సొట్ట నన్ను కవ్వించి మురిపించి
ఒంటరి సుందరి ఊరించి మైమరిపించి

పెదవి అందుకోలేని చిన్నారి గడ్డం
కాకూడదు మొమాటం మన ముద్దులాటకడ్డం
సన్నటి పొడుగాటి మెడ, తెచ్చెను నీ వాలు జడ
నువ్వు నేను పంపిన మన మేఘ సందేశం

ఒంటరి తనము నిండిన తోడు లేని మనసుకి
తాకిన గుండెల వెచ్చటిదనమే సంపతి
అందీ అందని నడుము నా చేతులు వెతకగా
వాలిననీ శిరసు నా భుజాలు తాకెగా

ఏకాంతం, సాయంత్రం, తెల్లటి వెన్నెల స్నానం
మన మధ్యన చేరలేక చల్లటి చిరుగాలి కోపం
పడుకున్న కోరికల మేలుకొలుపు గానం
తిరిగి రాని ఈ సమయం కాలమిచ్చిన అభయం.

ఐస్క్రీం

ఉడుకెత్తిన వంటికి హిమాలయపు బొమ్మవి
చవి చచ్చిన నోటికి తియ్యనైన విందువి
రకరకాల రంగుల్లో కరుగుతున్న పొంగులతో
లోట్టలేసి చప్పరించే చల్లటి పసందువి

పాలు మీగడ కలిపిన వళ్ళు దాచుకోలేవు
తాకిన చేతిలోని వేడి తట్టుకోలేవు
రకరకాల రంగుల్లో కరుగుతున్న పొంగులతో
నిమిషము గడవకముందే కరగకుండా ఉండలేవు

బాదం పప్పు రూపు, నాదా తప్పు చెప్పు
నీ వంటిని కప్పిన కిస్స్మిస్, చెయ్య లేను డిస్మిస్
సరసమైన వర్ణాల్లో, సుమధుర సరి పాళ్లో
ఎన్ని సార్లు రుచి చూసిన, తీరని కోరిక ఏదో.

జాప్యం (ప్రేమ కవిత)

ఒకటిస్తావా అని అడిగేస్తే
వీలవ్వదని ను తోసేస్తే
ఆరాటమని నాదనిపిస్తే
మొమాటమని ను నేట్టేస్తే

నా మాటను నే వినలేను
నా బాధను నువు కనలేదు
నా గోల తగ్గేది కాదు
నిశ్శబ్దం జవాబు అవదు

మన చుట్టూ ఎవరూ లేరు
ఏకాంతపు మనసుల జోరు
ఆలస్యం ఓర్వని వారు
ఏ జాప్యం చేయ్యనే చెయ్యరు!

పేరంటమాకట్టు

విందు భోజనహ్వానం, మిత్రుడింట్లో పేరంటం
ముచ్చటైన అలంకారం, భార్యామణి ప్రయోగం
తామెచ్చిన నగలుబెట్టి, సోయగాల వగలపట్టి
ఛూమంతర జాలమా, భామా కలాపమా!

పూజానంతర సమూహం, ఆడువారి సంయోగం
మగవారికి తావులేదు వారి మధ్య ప్రవేశం
ఆమెనెలా పిలిచేది, బయటకెలా లాగేదీ
బామ్మ గారు పసిగట్టి తల మొట్టిన సందేశం

చిట్టి పాప ద్వారా పంపేదా నా మాట
చలి గాలి తొలిగించే వెచ్చటి చెలి బాట
తానేమో రానంది, వగలెన్నో పోయింది
కట్టిన ఆశలమంచు కరిగించి పోయింది

ఎదోటి చెయ్యాలి, గాలమేసి తీరాలి
తనతోటి కలవాలి, నా గోడు విప్పాలి
చూపెట్టు ఒ దారి, జగమేలు సూత్రధారి
కట్టు, బొట్టు, గుట్టు, ఆమె బెట్టు విడగొట్టు!

కొంచం నిద్ర పోనీ డియర్...

అర్ధ రాత్రి దాటింది, నన్ను నిదుర పోనీ
జాబిలోచ్చి గంటలయింది, నా జాగారణ మాని
కనులు మూత పడుతున్నా, ఆవలింతలౌతున్నా
ఎంతకు ఆగని నీ బండ గురక వినలేకున్నా!

కట్టే, కొట్టే, తెచ్చే; రామాయణం
రోజూ నిద్దర చచ్చే; నా పారాయణం
అమావాస్య నిశి అయినా, మెత్త పరుపు సుఖమైనా
మూయని నీ నోటితోన, పగిలే నా చెవులు పోన!

పాలమ్మాయి

అమ్మ మొదలు; ఆవు వరకు;
పెరుగు వడలు; వెన్న చిలుకు;
కోవా, బర్ఫీ, ఏవి? వెన్న నెయ్యి నావి;
ఆశగ మజ్జిగ చిక్కగా; కాఫీ టీలు చక్కగా;
జీడి పప్పు పాయసం; ఎక్కువైతే ఆయాసం;

మరి...

బుట్టలో పాలే లేవా?
నీవి పాల బుగ్గలు కావా!

పిడుగులు (పిల్లలు కాదు...)

మా వయసుకు తెలిసిందల్లరి
మనసులు కోరేది సందడి

పావు గంటలో అన్నం;
వేకువ జామున స్నానం;
మా ఆలోచనలకు భిన్నం;
మేమెవ్వరి మాట వినం

తాతల పిలకలు పీకుతాం
బురద గుంటలో తేలుతాం
మీలో కలతలు రేపుతాం
సతమతల వల విసురుతాం

పూజ మధ్యలో తకిట తాం
గాలి బుడగలు ఊదుతాం
మా బుగ్గలు గిల్లితే తంతాం
కోప్పడితే మేమేడుస్తాం

మా వయసుకు తెలిసిందల్లరి
మనసులు కోరేది సందడి
ఈ పాటికి తెలిస్తే మంచిదండి
లేకుంటే మళ్ళీ మళ్ళీ చదవండి!

ఫోనాట (హాస్య కవిత)

అమ్మకి ఎదురగా నేను నాన్నతో ఉన్నాను
ఫోనులు మాను శీను, మాట్లాడ లేను
చుట్టూ పిల్లల గొడవ, ఎవడో కంత్రీ భడవ
మాటల్లో ఉన్నప్పుడు చేస్తాడు చప్పుడు

నీకు ముద్దులు కుదరవు; ఎందుకంటె ఏమనాలి
పక్కింటి వాడు చేసిన ఎంగిలంతా తుడవాలి
ఫోనీవేళలో చెయ్యకోయి, ఇబ్బందిలో పెట్టకోయి
ఒక వేళ నే చేస్తే నా బిల్లు మాత్రం కట్టవోయి!

వింతలు

చెట్టు లేని పక్షి, పక్షి లేని గూడు
గూడులేని చెట్టు, కొంచం చూపెట్టు

ప్రేమ లేని తల్లి, పాలు తాగని పిల్లి
గోడ లేని బల్లి, సువాసన లేని మల్లి

భక్తి లేని స్వామి, సర్వాంతర్యామి
వెంట రాని భార్య, చదివించరాని ఆర్య

కరుణించని దేవి, నీరు లేని బావి
సూచన లేని స్నేహం, గోచించని గమ్యం

ఆకు లేని చెట్టు, దాచలేని గుట్టు
పోపు లేని వంట, నీరు లేని పంట

మందెరుగని వైద్యుడు, గౌరవింపని పూజ్యుడు
మొహించని సుందరి, అల్లుకోని పందిరి

బాధించని రోగము, సోదించని ప్రయోగము
కామించని మోహము, ఆశించే వియోగము

మత్తెరుగని మధు పానం, వాయు లేని ప్రాణం
నిలిచిన నడి మంత్రపు సిరి, దించిన గోవర్ధన గిరి.

వెంటరా (ప్రేమ కవిత)

నీ వంటరా? నా వెంటరా
కలవరింతల మది తొందరా?

నా చంటిలా, నిను కాననా
చలి మంటలా, నిను కాయనా
చిరు వానలా, నిను తాకనా
కను పాపలా, నిను సోకనా

నీ వంటరా...

ఏ ఇంటిలో, నీవుంటావో
ఏ చేతిని, చేగొంటావో
నడి రేతిరి, పులకింతలో
అదో మాదిరి, గిలిగింతలో

జేగంటలా, నువు మోగగా
తొలి వాగులా, కల పొంగగా
నీ వంటరా? నా వెంటరా
కలవరింతలా? నువ్వొంద్దంటున్నా.

గుత్తి వంకాయ (వండు విధానం...)

గుత్తి వంకాయ కూర
కూరి చేస్తాను రారా
కడుపు నిండ తిని పోరా!

గోరు వెచ్చన పల్లి
వేయించి పెట్టు చెల్లి
వాటితో పాటు నువ్వులు
కలిసి పోవాలి నవ్వులు

కొన్ని ఎండు మిరపకాయలు
ధనియాలు, ఉప్పు సగపాయలు
పోసి చింతపండు నీరు
రొట్లోన వాటినూరు

వంకాయ పుచ్చు లేక
కొయ్యాలి నాలు పక్క
కూరు రోట్లోని మసాల
ఉడికించు కాయలు ఇవ్వాళ!

పదిహేను ఆగిపో, పదిహేడు సాగిపో

వచ్చీ రాని మీసం, పదహారు ప్రాయం
ఆమెతో తొలి పరిచయం, తెలియదు చేసే విధానం
అమ్మని అడగాలేక, నాన్నకి భయపడ్డాక
నాకేమో చేతకాదు, నేర్పించే వాడులేడు.

ఎదురుగ నిలిచిన తనకి, నాతో కబురాడాలని
నోటి దాక వచ్చిన మాట బయట పెట్టాలని
అమ్మని అడగాలేక, నాన్నకి భయపడ్డాక
తన వల్ల వీలుకాదు; ఇదొక అంతః కలతల హోరు.

మాకీ వయసొద్దు; ఏదో తెలియని హద్దు
ఆశా నిరాశలతో సతమతమయ్యే ముద్దు
పిన్నల పెద్దలకి లేని ఝంఝ్యాటం మాకెందుకు?
సాహసించి సాగేస్తాం పదిహేడున మేముందుకు.

మల్లెలు పూసిన రాతిరి (ప్రేమ గీతం)

మల్లెలు పూసిన రాతిరి
నాతో కలహం దేనికీ
అలకతో తలుపులు మూసి వుంటే
ఆరు బయట మతి పోతూ వుంటే

నే చేసిన తప్పులు ఏమిటో
చూసీ చూడక సాగిపో
ఒంటరి సమయం నీ తోడుంటే
అందమైన కల నిజమౌతుంటే

మల్లెలు పూసిన ...

కవితలు రాసిన వేళలో
నా పాటకు బదులు తెలిపిపో
పాత రోజుల చేసిన బాసలు
ప్రతి దినము ఊహించన ఊసులు

మల్లేలు పూసిన ...

కనికారం (ఒక కొబ్బరికాయ కథ...)

తాట వలిచి, జుట్టు పీకి
తల పగలగొట్టు న్యాయము.
కత్తి దూసి కండకోత
మీరేరిగిన చోద్యము.

ఎదుట వాడు చౌక నా!
చేతికందితే పీక నా!
బండకేసి బాదుడా!
యుద్ధం పోరాడుడా!

మాకున్న రెండు కళ్ళ
లోకి మీరు చూడరా!
చాన్నాళ్ళుగా పేర్చిన
మా సంపదంత దోచరా?

అయినా సరే...

ఎండన ఎండావా?
కండలు కరిగించావా?
దాచుకున్న నీటి బొట్టు
కురిపిస్తా దోసిళ్ళు పట్టు!

సిగరెట్టు (కొందరికి ఎబ్బెట్టు...)

వద్దంటే పిలుస్తావు
ఊరికే ఊరిస్తావు
అయిదే నిమిషాలంటూ
ఆకలి మరిపిస్తావు

పక్కవాడికి సోదంట
ఊపిరాడని బాధంట
మసిపూసిన రూపంట
మానవ జాతికే చింత

అయినా నీ వెంటబడి
కొని తెచ్చిన చేతబడి
రోజుకోటైనా లేకపోతే
మండే గుండెల కోతే!

బద్ధకపు పెళ్ళాం (వద్దు బాబు...)

ఎక్కడ వేసిన గొంగళి
అక్కడే విడచిన సొగసరి
ఇల్లంతా పీకిన పందిరి
సర్ధలేక పోతున్న వూపిరి

వాకిట ముందర ధూళి
ఇంట్లో పప్పులు ఖాళి
నట్టింట్లో కూడా చెప్పులా?
నిద్దట్లోనన్నా వదలాలి

నిండిన పోపుల డబ్బా
ఎప్పుడు చూశానబ్బా!
పడక గదిలో కూడా గబ్బా
ఇది స్నానం చూడని సబ్బా!

నా పేరు సుందరవదన
అయ్యిందది సుందు నీ వలన
నాకే బద్ధకముంటే
వరాహలక్ష్మి నీ గతేంటే!

అరటిపండు (మరి కాదా?...)

పచ్చ చీర కట్టినప్పుడు, వద్దంది సరిత
ఇతరులతో తనున్నప్పుడు, లాగామంది ముదిత
చేట్టుఎక్కి దించమంది, వూగుతున్న వనిత
కాలు జారి పడకుండా, సాగించు నీ నడత!

కొంచం కొంచంగా, తన గోడు విప్పింది
అంచలు అంచలుగా, తియ్యదనం చూపింది
పట్టు విడువ వద్దంది, పసుపు వన్నెల కవిత
కాలు జారి పడకుండా, సాగించు నీ నడత!

మచ్చలున్న అందాలు, వన్నెకే ఆభరణాలు
నోటి లోన కరిగిపోయే, రుచులకి అవి కారణాలు
వెల కట్ట లేవు అంది, వూరించే వినిత
కాలు జారి పడకుండా, సాగించు నీ నడత!

అప్పు (హాస్య కవిత)

నా దగ్గర ఎక్కువ;
పెంచుకున్న మక్కువ;
నలుగిరిలో లోకువ;
ఇచ్చువారు తక్కువ;

పెరుగుతుంటే దడ దడ;
బంధువులు ఆమడ;
మా ఆవిడేది దేవుడా?
అప్పొద్దుర జీవుడా!